Ho ho🤣🍪

Afgelopen maandag gingen we een bos bloemen halen, de man van deze vrouw zei dat we er 2 moesten halen. Eén bos bloemen was voor mij omdat ik zoveel voor hun doe(hun woorden🙏 en super lief!!!!)

Rond de middag zaten we aan de eettafel en mevrouw vraagt of ik een krentenbol lust, zegt haar man ho ho ze heeft ook al bloemen gehad🤣🤣.
Zonder krentenbol maar met een hoop lol en bloemen naar huis waar ik er mooi van kan genieten.

Beleven is Leven ❤ ... Bekijk meerZie minder

+1

Volgende week ga jij ook maar eens mooi mee.....

Dat zei een mevrouw deze week tegen haar man toen we thuis kwamen. We waren gaan sjoelen in het buurthuis, iets wat ze vroeger vaak samen deden maar haar man krijgt haar helaas niet geprikkeld genoeg dat zij met hem mee gaat. Mevrouw blijft heel graag op de bank zitten dus dat wij samen zijn geweest was al een hele overwinning.

Eenmaal in het buurthuis werd ze super fanatiek en ik kreeg meerdere malen te horen waar de schijven in moesten en dat ik nog veul had. Toen ik haar de eindstand vertelde kwam er een hele grote lach op haar gezicht, ze had ook nog gewonnen. Met de winst op zak gingen we weer naar huis. Ik hoop dat haar man volgende week meegaat en dat ze binnenkort vaker samen naar het buurthuis gaan zodat hun wereld weer een stukje groter mag worden.

Beleven is Leven❤ ... Bekijk meerZie minder

Het perfecte cadeau.....

Wat geef je nou aan iemand die 90 jaar wordt en eigenlijk alles al heeft???

Ik weet zeker dat ik iets had gevonden wat hij in 90 jaar nog nooit voor zijn verjaardag heeft gekregen.......namelijk citoenvla iets waar meneer dol op is. Een dag voor zijn verjaardag was hij teleurgesteld dat het vak met citroenvla in de supermarkt leeg was. Naast het samen een keer een visje gaan eten was dit dus het perfecte cadeau!

Beleven is Leven❤ ... Bekijk meerZie minder

+7

Vandaag in dankbaarheid afscheid genomen van deze bijzondere mooie vrouw❤😔
Een eer om op haar afscheidsdienst te mogen spreken. Hier een stukje wat ik met jullie wil delen.

Lieve Gina,

Ik ben gisteren naar een mooie plek gegaan om dit te gaan schrijven. Ik ben daar op een stoel gaan zitten, het was er stil……. Er stond een tafel die onder het stof zat…..er stonden geen bloemen meer op de tafel…….er hing een vogelhuisje maar er zat geen voer meer in…..er stonden bloemen op de grond maar die hadden duidelijk zichtbaar al een tijdje geen liefdevolle behandeling meer gehad……de zwarte poes waar bijna standaard een bakje voor buiten stond kwam zelfs nog even kijken……de dieren in de wei keken nieuwsgierig naar de deur……De deur van kloosterlaan 62 van waaruit jij vaak kwam gelopen om wat brood of schillen van de appels naar de dieren te brengen……..maar de deur is al een tijdje gesloten en het voelde als een huis zonder ziel. De mooie ziel van jou Gina wordt gemist……

Kloosterlaan 62……. waar jullie zoveel verhalen aan mij verteld hebben over jullie verkeringstijd en hoe Bert jou veroverde met zijn tractor en hoe jij van een Klumpke een van de Weem werd. De verhalen, over het samenwonen en kinderen krijgen in het voor jullie houten paleis op de Ganzenweg, deed jullie glunderen van oor tot oor. En daar zat ik dan als toeschouwer op de eerste rang genietend van twee mensen die nog steeds gek op elkaar waren. Een blik naar elkaar waar niemand tussen kon komen……Die blik emotioneerde mij, het was een blik van samen, van geluk, van het goed hebben gehad en nog steeds dol op elkaar zijn…….het was de blik…..van echte liefde.

Kloosterlaan 62……de plek waar jullie 3,5 jaar geleden uitkeken op een leeg grasveld en waardoor ik op het idee kwam om voor jullie en voor alle andere bewoners van Donkzicht een dierenweide te gaan maken. Een plek waar jij enorm van kon genieten, enorm trots op was en mede opzichtster van was. En die taak naam jij maar wat serieus. Als er met één van de dieren maar wat anders was dan anders hing je met mij aan de telefoon. Tegen de tijd dat de schapen of geiten moesten bevallen was je helemaal alert en als het dan eindelijk zover was kreeg ik vroeg in de ochtend een telefoontje met een vrolijke stem: Hallo met Gina…..Marieke er zijn geitjes geboren maar ik zeg niet hoeveel want daarvoor moet je zelf maar komen kijken…….

Kloosterlaan 62…….Waar we samen zoveel mooie gesprekken hebben gehad, samen hebben gelachen en gehuild, Waar we samen jokerden en spelletjes speelden…..waar we appeltaart bakten en heerlijke stoofperen maakten. Het appeltaart bakken en stoofperen maken werd trouwens nooit in de week voor het bloedprikken voor de suiker gedaan want dat je balansweek…..De week na het bloedprikken was totaal geen probleem voor alle lekkernijen.

Kloosterlaan 62…….waar ik altijd welkom was, je altijd vroeg hoe het met me ging en benoemd werd tot jouw derde dochter. Wat een eer dat ik zo dichtbij je mocht komen.

Kloosterlaan 62…… waar ik in mei voor het laatste binnen ben geweest. Jij was al een tijdje niet fit en kwam in het ziekenhuis terecht. 3 Weken geleden was ik bij je op bezoek. We hebben het er toen samen over gehad dat je lijf erg ziek was, maar dat je met je hoofd nog zo graag verder wilde. Op de vraag voor wie je verder wilde antwoordde je: voor mijn kinderen want ik wil nog zo graag voor ze zorgen en daarbij kwamen de tranen………1,5 week later was ik weer bij je terug in het ziekenhuis. Geen idee of je nog hebt geweten dat ik bij je was. Ik heb je nog een kus op je voorhoofd gegeven en je bedankt voor alle fijne momenten die we samen hebben beleefd.

Die laatste dag dat ik je zag in het ziekenhuis heb je uitgesproken dat je zó graag naar Bert wilde.

Lieve Gina ik ben er van overtuigd dat jullie nu weer ergens samen zijn…… en ik…..ik hoop dat ik over 40 jaar samen met mijn partner ergens aan een keukentafel zit met dezelfde blik als jullie in onze ogen en dan…..dan denk ik nog eens terug aan jou en aan Kloosterlaan 62.

Beleven is Leven❤ ... Bekijk meerZie minder